-
1 porwać za broń
взя́ться за ору́жие -
2 porwać
глаг.• восторгать• восхитить• восхищать• выхватить• грабить• нести• ограбить• очаровывать• похитить• похищать* * *1) (uprowadzić) похитить, унести, угнать2) porwać (podrzeć) порвать* * *porw|ać\porwaćę, \porwaćie, \porwaćij, \porwaćany сов. 1. похитить; выкрасть;угнать;\porwać samolot угнать самолёт;
2. схватить;\porwać w objęcia схватить в объятия;
3. перен. охватить; обуять;\porwaćał go gniew его охватил (им овладел) гнев; \porwaćał go śmiech он не мог удержаться от смеха; он неудержимо расчохотался;
4. перен. увлечь;\porwać za sobą masy увлечь за собой массы;
5. порвать, разорвать;● \porwać za broń взяться за оружие+1. uprowadzić 2. chwycić, złapać 3. ogarnąć, zdjąć 5. podrzeć
* * *porwę, porwie, porwij, porwany сов.1) похи́тить; вы́красть; угна́тьporwać samolot — угна́ть самолёт
2) схвати́тьporwać w objęcia — схвати́ть в объя́тия
3) перен. охвати́ть; обуя́тьporwał go gniew — его́ охвати́л (им овладе́л) гнев
porwał go śmiech — он не мог удержа́ться от сме́ха; он неудержи́мо расхохота́лся
4) перен. увле́чьporwać za sobą masy — увле́чь за собо́й ма́ссы
5) порва́ть, разорва́ть•Syn: -
3 oręż
m sgt 1. książk. (armia) army- polski oręż the Polish army2. książk. (broń) arms, weapon także przen.- te argumenty były orężem w walce o prawdę these arguments were a weapon in the fight for the truth3. Myślis. antlers- wytrącić komuś orężz ręki to take the wind out of sb’s sails- złożyć a. rzucić oręż to lay down one’s arms* * *-a; m(książk: broń) arms (pl), ( siły zbrojne) army* * *miGen. -a1. lit. ( broń) arms, weapon; przen. weapon, measure; wytrącić komuś oręż z ręki disarm sb, render sb helpless l. defenseless.2. lit. (= siły zbrojne) army.3. myśl. antlers.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > oręż
-
4 rami|ę
n (G ramienia) 1. (bark) shoulder- na ramię broń! slope arms!- ze strzelbą na ramieniu with a rifle at the slope- z płaszczem przewieszonym przez ramię with a coat thrown over one’s arm- zarzuciła chustkę na ramiona she threw a scarf over her shoulders2. (od barku do stawu łokciowego) arm- z ramionami skrzyżowanymi na piersiach with one’s arms crossed- nosił na ramieniu czarną opaskę he wore a black armband3. Fiz. arm- □ ramię kąta Mat. arm of (an) angle- ramię koła Mech. spoke- ramię siły Fiz. arm of a force■ ramię przy ramieniu shoulder to shoulder, abreast- ramię w ramię shoulder to shoulder- działać a. występować z czyjegoś ramienia to act on behalf of sb a. on sb’s behalf, to act in the name of sb- klepać a. poklepywać kogoś po ramieniu to pat sb on the shoulder- rzucić się a. paść sobie w ramiona to fall into one another’s arms- porwać a. wziąć kogoś w ramiona to take sb in one’s arms, to embrace sb- przyjąć kogoś z otwartymi ramionami to receive sb with open arms- podać komuś ramię to offer one’s arm to sb- służyć komuś ramieniem to offer one’s arm to sb- służę pani ramieniem may I offer you my arm, my lady?- wzruszyć ramionami to shrug one’s shouldersThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rami|ę
См. также в других словарях:
porwać — dk IX, porwaćrwę, porwaćrwiesz, porwaćrwij, porwaćał, porwaćany porywać ndk I, porwaćam, porwaćasz, porwaćają, porwaćaj, porwaćał, porwaćany 1. «schwyciwszy, schwytawszy zabrać, uwieźć, uprowadzić kogoś, coś siłą, przemocą, wbrew czyjejś woli»… … Słownik języka polskiego
broń — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. broni; lm M. bronie {{/stl 8}}{{stl 7}} rodzaj wojsk, typ formacji zbrojnej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Służyć w broni podwodnej, pancernej. Taktyka, korpus oficerski broni pancernej. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
broń — ż V, DCMs. broni; lm M. bronie, D. broni 1. zwykle blm «narzędzie walki, każda rzecz służąca do obrony własnej lub do rażenia nieprzyjaciela; oręż» Broń myśliwska, sportowa, wojskowa. Broń przeciwlotnicza, przeciwpancerna. Broń ręczna,… … Słownik języka polskiego
pochwycić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, pochwycićcę, pochwycićci, pochwycićchwyć, pochwycićcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} szybkim ruchem wziąć coś do rąk, zębów (o zwierzętach); chwycić, złapać, porwać za coś :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
miecz — m II, D. a; lm M. e, D. ów a. y 1. «broń sieczna o prostej głowni i rękojeści, zwykle obosieczna, używana od epoki brązu do XVI w.» Krótki, ostry, goły, obnażony miecz. Miecz rycerski, katowski. Ostrze, głowica miecza. Dobyć miecza. Przypasać… … Słownik języka polskiego
noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… … Słownik języka polskiego
oręż — m II, D. a zwykle blm 1. książk. «narzędzie walki; broń, uzbrojenie» Oręż bojowy. Szczęk oręża. ◊ Porwać się do oręża, chwycić za oręż, podnieść oręż «podjąć walkę zbrojną» ◊ Złożyć, rzucić oręż «przestać walczyć, poddać się» ◊ Wytrącić komuś… … Słownik języka polskiego
ramię — n V, D. ramięmienia; lm M. ramięmiona, D. ramięmion 1. «staw łączący łopatkę z barkiem wraz z otaczającym go mięśniem; bark» Szerokie, wąskie, spadziste, proste ramiona. Iść z czymś (np. ze strzelbą, z kosą) na ramieniu. Przewiesić, przerzucić… … Słownik języka polskiego
